Kirola txikitatik oso gogoko izan dut eta betidanik bai gurasoekin edo lagunekin erabat desberdinak diren kiroletan aritu naiz. Kirol guzti horien artean baten bat aipauko dut. Batetik, asko gustuko nuen igandetan gurasoekin eta hauen lagunekin Euskal Herriko mendi desberdinetara joaten ginean eta era horretan ingurua ezagutzeko aprobetxatzen genuen. Gainera, perretxiko garaia zenean, eguraldia zela eta perretxikoak biltzera joaten ginen eta primeran pasatzen nunen. Bestetik, lagunekin bai futbolean eta bai euskal dantzan aritu naiz. Hasieran lagun asko hasi ginen baina gaur egun bi besterik ez gara geratzen, baina neri horrek berdin dit. Izan ere, kirola egiten oso ondo pasatzen duet eta gainera, honi esker pertsona asko ezagutu eta lagun asko egin ditut.
Kirolarengandik dudan sentimendu horrek bultzatu egin nau gaur egun zer ikasi nahi dudan erabakitzerako orduan. Gainera, era honetan, gustuko ditudan bi gauza elkarrekin egin ditzazket; batetik, kirola eta besteti, irakasle izan. Nire sentimenduak eta esperientziak alde batera utziz, argi dago kirola oso garrantzitua dela eta bereziki haur batengan. Izan ere, psikologian ikusi dugun bezala, kirol ezak haur batengan gizentasuna ekar dezake eta horretaz gain, alferkeria baita ere. Gainera, soinketa eta heziketa fisikoaren bitartez gure gorputzeko atal berriak ezagutzen dira, bereziki kirola eta gero agujetak izaten dituzunean.
Kiroletako irakaslea izatea niretzat zoragarria da, eta azken finean, nahiz eta ikasi beharreko edo barneratu beharreko irakasgai bat izan, irakasle horrek matekoak edo ingurunekoak dauzkan zailtasun eta ikasle berdidak dauzka, beraz, ez da errazago. Soinketako irakasle izateak, ikasleak gehiago ezagutzea ekarri dezake. Izan ere, askotan gertatzen den bezala, soinketa da ikasleek gogokoen duten ikasgaia, beraz, formalago eta arreta gehiago jartzen dute, orduan beraiek formal aritzean zu ere, aldi berea, formal zaude beraiekin eta klasea atseginago egiten da. Gezurra badirudi ere, soinketako klase batean asko ikas dezake ikasle batek ( beraien gorputza hobeto erabiltzen, gorputzeko zatiak elkar koordinatzen...) eta azken finean, hori oso garrantzitsua pertsona batentza eta bereziki haur batentzat.
Honekin guztiarekin, esan beharar daukat ez naizela hartutako erabakiaz damutzen. Benetan egin nahi dudana eta izan nahi dudana soinketako irakaslea dela, beraz gogor arituko naiz lanean datorren urteotan minor horretan sartzeko.
Gauden sasoian gaudela, gauzak aurreratzea ez ote den pentsatzen dut. Gero ikasgai bereiziak izango baitituzu minorrean.
ResponderEliminarKiroletik soinketara aldea dago, handia behar lukeen aldea. Kirola egin baliteke ere ez zenuke kirol irakaslea izan behar...
Bueltak zuk eraginn